Niet: "Wie zijn ze en wat doen ze?".
Wel: "Waar zijn ze en hoe zijn ze daar in godsnaam terechtgekomen?".
Ook soms :"Waarom hebben ze de hele nacht buiten gelegen en zijn ze nat"?
Ook dagelijks: "Hoeveel inhoud kunnen ze blijven slikken (waarbij de inhoud bestaat uit voet én zand, vooral veel zand)?"
Vooral: "Waarom liggen die 'niet/nooit/en-zeker-niet-als-je-gehaast-bent' op zijn plaats?".
Schoenen dus.
Weer verdwenen dus.
Pffff
ff zoeken
daag
maandag 4 juni 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
Ik heb al eeuwen doorgebracht met zoeken naar schoenen. 't Is een gruwel.
zolang iedereen mijn schoenen laat staan waar IK ze heb laten vallen, is er geen probleem - tot mijn grote spijt echter vindt 'men' nogal vaak dat ik ze 'in de weg' heb laten vallen en dan is er 'de zoektocht'
Al eens in de zandbak van school gekeken? ;-)
Woehahaha, Virginia, ik dénk er nog niet aan.
Enne, mijn kidneren komen meestal wel mét thuis, mét wegraken is hier eerder het probleem...
Da's nu één ding hier in huis dat niet verloren gaat. Wij hebben een grooooooooote schoenkast bij de voordeur staan en raar maar waar, maar mijn jongens zetten daar telkens hun schoenen in, op hun eigen "schap". Over de verdere chaos ten huize zwijgen we dan maar even ;o)
Een reactie posten