Een échte.
Dochterlief zeurde ons al een jaar (eigenlijk bijna 2 jaar bij nader inzien) de oren van het hoofd om op ballet te mogen (lees klassiek ballet).
"We zullen eens gaan proberen" zei ik haar en vandaag was de eerste les. We kozen voor een dansschool onder leiding van Anouchka Balsing (omdat oudste zoon in hetzelfde gebouw op hetzelfde uur zwemles kan krijgen).
A. Balsing keurde en zei dat dochterlief "mocht" blijven.
En ons meisje zelf, wel die is verkocht (= understatement)!!!
Ze heeft alvast haar balletpakje en toebehoren al (enkel het haarlint nog en de rekjes moeten nog in haar schoentjes en volgende keer neem ik een borstel mee om haar haren keurig te krijgen).
Tegelijkertijd ging de oudste zoon in hetzelfde gebouw voor zijn eerste zwemles (samen met deze bevallige jongedame).
Hij zat even in de hogere groep, ging in een soort "ik-wandel-in-het-water-en-doe-mijn-zin-staking" moest dan van de juf zijn koppigheid laten varen en heeft vervolgens flink meegewerkt.
De mama van het zwemgenootje kreeg broodnodige knuffeltjes van onze jongste zoon waardoor een pijnlijke grimas even een heel mooie glimlach werd.
Ze worden snel groot, de kinderen ...
3 opmerkingen:
oh wat zal ze mooi zijn, jouw ballet-dochter, en vooral: wat zal ze genieten!
en zoonlief, de oudste dan, hij deed het écht wel goed hoor! nieuwe groep, in 't water,... en hij deed het toch maar hè!
en ik, ja ik heb genoten van een zwemmende dochter, en van een lieve mama met haar knuffelzoon!
mooi verhaal
nog veel succes met de zwemles en balletles!
Oh, zo schattig.
Straks mag je naar optredens gaan kijken!
Een reactie posten