ze zijn een zegen
ze zijn een vloek
ze zijn steeds naar
gevaar op zoek
vandaag echt alledrie
in nood
redde ik hen van
de bijna-dood
peuter die stikt
door een handschoenkoord
bewust daar gelegd
broedermoord
kleuter ontvoerd
of toch niet te vinden
hij zat mooi verstopt
ik zat mij op te winden
dochter sprong achterwaarts
naar hét "witte licht"
koplampen van een auto
groenwitrood mijn gezicht
Actie beweging én avontuur
altijd wel iets
elke dag
ieder uur
En ik ik ben boos
en ergens ook wel blij
ze werken op mijn systeem
maar ze lijken op mij
zaterdag 26 januari 2008
kinderen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Blij dat ze in hun bed liggen, zeker ;)
Jaja, het is iets hé, kinderen.
;-)
lol Ik zie het zo voor mij.
oooh zooo herkenbaar...
Een reactie posten