Men neme een telefoon of GSM.Men belt op of wordt opgebeld.
Men maant het handvol kinderen aan tot stilte.
Men maant weer aan tot stillere stilte.
Men sluipt richting garage.
En dan,
hop,
daar zijn ze.
1
2
en 3
Eén voor één volgen ze je om verder lawaai te maken terwijl jij belt.
Dus sluip je weer naar binnen met je hele gevolg in je kielzog, weer naar de garage, naar de gang.
Niets helpt.
Zolang je in gesprek bent word je gevolgd.
Op andere momenten als je wil vertrekken en je vraagt elfendertig keer om te komen dan zie je niemand.
Volgende keer doe ik eens alsof ik bellende ben en sta ik in de garage klaar met hun jas en tas.
Ahaa!
5 opmerkingen:
dat lijkt op een 'plan'!
Ik zeg zelfs meer: "dat is gewoonweg een *strak plan*!"
Haha, nu vraag ik mij wel af wie er dan wel aan den telefoon hing? Een minnaar of zo?
Oh, dat is ALTIJD zo, eender wie er belt.
Euhm, voor de duidelijkheid, ik heb geen minnaar ofzo :).
Zo herkenbaar;)
Leuk geschreven bovendien!
Een reactie posten