Eerst kreeg dochter een grotere fiets en oefenden we een week lang om recht, evenwichtig en veilig te rijden.
Toen togen we naar de fietshandelaar om voor mezelf een spiksplinterniuw exemplaar uit te kiezen.
"Hij moet goed bollen en verder ken ik er niets van." antwoordde ik op zijn vraag naar wat ik juist zocht.
Het werd niet het heel erg mooie matzwarte model maar wel iets met zilvergrijs en oranje en blauw dat er erg sportief uitziet en niet veel onderhoud nodig heeft.
Enfin, hij bolt goed, dus is hij OK.
En dan werd het zondag en keken we erg veel met een bedenkelijk gezicht naar de grijze stapelwolken.
We besloten de fietseling te laten voor wat het was maar dat viel buiten de strakke planning van onze dochter. Ze had een andere fiets, ze had veel geoefend, kortom, weer of geen weer: ze moest en zou de fietseling rijden!
Dus togen we naar een vertrekpunt, en deden vervolgens een erg mooi uitgestippelde verkenning van de omgeving per fiets.
De jongens zaten in fietsstoel en fietskar, de dochter trapte en zong en genoot.
Het ongelofelijke werd waar. De dochter bleef doorgaan en fietste die dag 30 km. Ze had zelfs nog de energie om tussendoor van hot naar her te rennen en op een springkasteel te gaan hotsen en botsen.
Van een onzekere fietsster werd ze op slag een ervaren koerser (OK, dat is overdreven, maar toch ...).
Volgend jaar doen wij weer mee!
Afbeelding en meer info: http://www.fietseling.org/start.htm
3 opmerkingen:
leuk hè!
en die dochter van jou, ze is toch een schatje hoor! (de jongens ook natuurlijk)
Van zoiets kunnen wij alleen maar dromen. We zijn Zoonlief volop aan het leren fietsen zonder zijwieltjes, maar dat wil niet zo vlotten.
Euhm, onze dochter fietst nog maar enkele maanden vlot zonder hulp.
Begin mei hadden we dit nooit voor mogelijk geacht!
Een reactie posten