Een bons, een stilte en dan ... een krijsconcert.
En toen was er bloed, veel bloed.
Aiai, toch maar een dokter gebeld.
Onze kleine knapperd heeft waarschijnlijk zijn eerste echte litteken te pakken (en heeft niet eens een kik gegeven toen ze hem verdoofden en naaiden).
Ocharme het prutske ...
8 opmerkingen:
oeie, was hij jaloers op de knietjes van Sarah?
dikke kus op zijn pijne bolleke!!!
Ooh dat venteke!
En voor de mamma minstens even erg...
Ocharme toch...
ocharme de duts!
Dat hoort bij het groot worden, zeggen ze dan, maar dat is natuurlijk maar een schamele troost.
Tis just zijne peter, af en toe op je bek gaan, daar word je alleen maar sterker van ;-)
Voor litteken: creme van Widmer
Oh, dank je voor de tip!
Een reactie posten