Vandaag wakkergeworden van babygeluiden en toen ik opzij keek was er een wapperend handje en een klein ventje met 2 tandjes lachend tata aan het zwaaien naar mij.
Onbegrijpelijk, een maand geleden kon hij nog niet zitten en nu zit, kruipt, sluipt, staat, zwaait, knuffelt en high fived hij alsof hij het nooit anders gedaan heeft.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
hoog tijd dat ik je manneke nog eens zie!
Geweldig toch, altijd vol verrassingen die kleine spruiten.
Hoe is het met zijn fantastisch kapsel?
Deze week is het wat druk met wassen en strijken en kuisen vrees ik.
Volgende week ergens, laat maar weten...
Zijn fantastische kapsel wordt trouwens weer veel te lang :).
gaat snel, he ;)
pff, 't gaat rap hé, veel te rap.... soms wou ik dat ze nog baby waren, soms vind ik het prima zo...
Een reactie posten