Je mondhoek die krult in een lach.
"tata, kijkij" een mollige vinger die in het rondzwiert en dan 2 knuistjes rond me en een natte mond in mijn nek.
Fantastisch toch, zo een prinsheerlijk peutertje dat net wakker werd.
Lichtjes in de ogen als hij de mama ziet en de euforische "Jaaaah" als je hem vraagt of hij lekker geslapen heeft...
"ik zie lichtjes in je ogen
kom eens heel dichtbij
ik zie mij
je ogen zijn twee spiegeltjes
zie jij het ook bij mij"
(Hans en Monique Hagen)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
en jouw peutertje pas écht bij zo'n prachtig gedichtje!
Een reactie posten