"Er zo eens enkele dagen tussenuit kunnen lijkt me zalig" verzuchtte ik een dikke week geleden nog.
En, ik ging er enkele dagen tussenuit maar een echt ontspannende gebeurtenis was dat niet. Onze jongste zoon werd opgenomen en ik bleef bij hem.
Na heel veel bloednames zijn we al een beetje wijzer geworden.
ALLE melk verdwijnt hier voor onze bijna 2-jarige van het menu.
Het wordt een uitpluizen van de ingrediëntenlijstjes bij het winkelen, maar ach, er zijn ergere dingen en het is nu eenmaal zo.
Geen pizza van de pizzaman, ijsjes, pannekoeken, spaghetti bolognese, soep op verplaatsing, gekruide chips, koekjes en taart, ...
We zullen naarstig op zoek gaan naar vervangers voor dit alles zodat hij zo goed mogelijk "gewoon" kan meedoen met broer en zus.
Volgende week wordt er beslist om verder op zoek te gaan naar allergieën.
Een stevige knuffel van zijn zus veranderde tijdens de opname zijn witte gezicht in een knalrood opgeblazen snoet met halfdicht oog (wegens te opgezwollen).
Zusje was bij de konijntjes geweest en had van een heuvel afgerold en en en ...
Ach, het snoetje ziet er weer bijna uit zoals vroeger, wij zijn terug thuis en dan nu, vakantie ...
3 opmerkingen:
Dat zal aanpassen zijn, maar zoals je zelf schrijft, het had nog erger gekund.
Niet zo leuk, geniet nu maar eventjes van de vakantie. En geef je kleine man een dikke, niet-konijnige knuffel van me.
het lukt je wel, maar potverdomme waarom moet het weer hè!
die lieve jongste zoon heeft wel een groot geluk: een super mama, een super papa, een grote-voorbeeld-broer, en een knuffelzus...
Een reactie posten