De stilte en het duister
ze leefden zij aan zij
De stilte zweeg
't duister verborg de wereld hier voor mij.
De hele straat het ganse plein
overal kwam rust
wat vlammetjes een haardvuur
en de man die me lief kust.
De koude kroop door vloer langs rug
in een siddering omhoog
een deken, kaarsjes, omhelzen ook
en och kom we zitten droog.
Tik zoem klik en plots
springt heel de wereld weer naar binnen
En hoe je het ook draait of keert
nu kan de avond écht beginnen.
Oh wat haat ik het als de elektriciteit uitvalt (anderhalf uur lang).
2 opmerkingen:
Oeioei, als daar maar geen kinderen van komen ! ;-)
Knap geschreven!
Een reactie posten