ze moesten kloppen ...

... want de bel doet het niet (die ligt op de keukenkast, te wachten op herplaatsing sinds de voegwerken).

We zijn nog steeds in de ban van de negende.
En zo komt het dat er hier nogal wat geloop is.

Machteloos en hulpeloos en op mijn tong bijtend kijk ik toe hoe anderen de boel min of meer in orde proberen te krijgen.

Dat ik het gras in de andere richting afrijd omdat de streepjes dan beter uitkomen verzwijg ik wijselijk.
Dat het ene borsteltje niet dient voor vuiligheid en het andere wel hou ik ook maar voor mezelf.
Dat bijna recht recht genoeg is verzucht ik binnensmonds en dat de kinderen heel goed luisteren, uitzonderlijk, daar kan ik alleen maar dankbaar voor zijn.

Ach, iedereen wenst wel eens dat een ander de boel komt overnemen maar als dat dan ook effectief gebeurd ... voelt het toch niet erg lekker.

Tegelijkertijd ben ik blij en erg dankbaar voor alle hulp!!!
De dochter zal donderdag zeker en vast een fijne communiedag hebben!

er was eens ...

Er was een een klavertje.
Stevig stond het in het gras geworteld tot het vrouwtje des huizes hem voorzichtig losmaakte.
En ook het klavertje ernaast.
Behoedzaam de kabels volgend gingen de klavertjes een hoopje op.
En plots een kabeltje dat bewoog.
Het vrouwtje had deze niet gezien ...
Er kriebelt iets, het vrouwtje wil even wrijven.
Ze voelt iets, kijkt en ziet een regenworm.
Met een mesje wil ze het ding dat al half in haar schoen zit wegwippen.
Plots heeft ze twee regenwormen.
1 wormpje kruipt snel weg in het gras, het andere in de schoen (die nog aan de voet zit).
Snel gaat de schoen uit en het vrouwtje wipt met het mesje de worm van haar zool.
Worm 2 kruipt verder in het gras.
En daar, stevig vasthoudend in de schoen is nog een stukje kronkeldekronkel.
Stevig schuddend krijgt het vrouwtje worm 3 in het gras.
Ga en vermenigvuldig u?
Liefst niet voor in schoenen kruipende regenwormen.

En toen waren er ... de stilte en het duister

De stilte en het duister
ze leefden zij aan zij
De stilte zweeg
't duister verborg de wereld hier voor mij.

De hele straat het ganse plein
overal kwam rust
wat vlammetjes een haardvuur
en de man die me lief kust.

De koude kroop door vloer langs rug
in een siddering omhoog
een deken, kaarsjes, omhelzen ook
en och kom we zitten droog.

Tik zoem klik en plots
springt heel de wereld weer naar binnen
En hoe je het ook draait of keert
nu kan de avond écht beginnen.



Oh wat haat ik het als de elektriciteit uitvalt (anderhalf uur lang).

hun gevoeg

Ze staan tegen onze gevel en doen verder met hun gevoeg.
Ik sta erop te kijken en vind het allemaal OK.


Eindelijk, binnen enkele dagen is de boel klaar (een huis mét voegen) en staan we weer een stapje verder.

Langzaamaan ...

Work in progress

"We horen er niks van, van wat ze allemaal zegt in haar onderschrift hierboven" zie ik jullie denken.

Hier een kleine update.

Zeer ruw gegokt is er 1/3 bomen weg. Een deel gehakseld, van takken ontdaan (7 keer met een bijl in mijn vinger gesneden, 1 keer een vinger geplet tussen een omvallende boom en een houten pallet).

De zolder werd nog verder ontruimd, dingen werden verschoven, de plaats waar de kamer komt is vrijgemaakt. Voor de profielen was ik afhankelijk van hulp (die de voorbije 2 weken in de buurt was).
Ik hebt isolatie afgeplakt, momenteel kijk ik hoe de gyproc zijn plaats vindt waarna ik verder kan gaan afwerken ...

Langzaamaan komen we er wel ...

beestenboel

Hoe het voelt om tijdens het opkomen van de zon een pauw door je tuin te zien parraderen?
Euhm, gewoon eigenlijk, ware het niet dat het ons pauwenbeest niet is.

Hoe komt die hier maar vooral hoe krijg ik die weer weg en help wat is die groot en o jee, die heeft maar 1 pluim in zijn staart en oh mijn god die kan lawaai maken en oooh wel mooi en aiaiai zou die agressief zijn enz enz

De hele dag werden we begluurd.
Op 2 cm van het raam stond hij naar ons te kijken, wandelde even naar de zijkant kwam nog eens kijken, wandelde naar het bos ...
Toen we begonnen te denken dat hij voorgoed weg was hoorden we hem weer roepen waarop we weer gingen zuchten om hem even later weer met zijn snavel tegen het raam te zien staan.

In gedachten zag ik het beest tot een vormeloze platgedrukte massa op de straat liggen (ze durven hier wel eens het gaspedaal indrukken) dus begon ik na enkele uren rond te bellen voor pauwenopvang, zonder resultaat.

De volgende dag was hij foetsie.
Jammer ergens. Ik zag het anders al helemaal voor mij.
Een draad, een hokje, enkele kipjes erbij, ...

Ik zal het dan maar houden op de eerste boom uiterst rechts waarin een koppeltje eekhoorntjes huist, en de talrijke bosduiven, de buurkatten, ...



Afbeelding: www.fransmensonides.nl/leidenoost.htm

Met een bijl in de hand ...

... kom ik niet door het ganse land maar wel tot achter in de tuin en terug.

Ik ben er ingevlogen.
Nu lijf en leden meewillen en er nog enkele kinderloze en kinderarme dagen in het vooruitzicht zijn (volgende week is het weer zomervakantie) is het even zwoegen en zweten.
Einde deze week vieren we de blijde intrede van de hakselaar en dus is het nu harken en kappen geblazen.
Ik sta inmiddels boordevol insectenbeten.

De eerste stapels met kleine takken en sprokkelhout liggen te wachten om vermalen te worden.

Het zagen en klieven laat ik aan de man des huizes.

We komen er wel, langzaamaan ...

Djoef van de week.

Gaat naar onze vloerder/trappenlegger

Gesprek met de vloerder die ergens deze week een trap zou komen plaatsen:
Ik wil deze week de trap komen leggen, jullie staan in mijn planning en ik kàn, maar de treden zijn niet klaar en ze hebben enkel nog kleine stukjes plaat liggen en weten niet wanneer ze zullen kunnen leveren aan ons. In het slechtste geval pas na het bouwverlof.
Sorry ze mannekes, ik kan er ook niet aan doen.

Gesprek met het natuursteenbedrijf.
De vloerder heeft gezegd dat jullie trap niet dringend is, dat hij geen tijd heeft dat hij zwemt in het werk en een groot project moet afhebben. Hij kan er ten vroegste na het bouwverlof aan beginnen en wij kregen de opdracht de treden dus nog niet te maken.

Voor onze vloerder:
nen djoef omdat hij ons aan het lijntje houdt
een djoef omdat hij niet eerlijk communiceert
een djoef voor alle leugens die tijdens het geprek met het natuursteenbedrijf nog zijn bovengekomen.
een djoef omdat hij één van de betere is en we dus onze mond moeten proberen te houden zodat we niet zonder komen te zitten
een djoef omdat hij zeldzaam in zijn soort is en daar dus duidelijk misbruik van maakt ...

D j o e f e r d e d j o e f.

telkens gaan lopen als er moet gewerkt worden.

De kapotte wasmachine werd vervangen door een eigenzinnig exemplaar.
Het onding gaat namelijk nogal graag op stap.
Parmantig stond het witte gevaarte op zijn verhoog (een goede meter boven de grond) maar eens het goed en wel begon te draaien zette ons exemplaar het schijnbaar nogal graag op een lopen.
Ik kon nog net voorkomen dat er een verpletterende val werd gemaakt.
Een draaiend en daverend masjien op je schouder tegenhouden, het is iets om even van te vloeken (wat ik ook gedaan heb, het spijt me)...
Sindsdien nog niet veel verbetering. Telkens ik hier een eureka-kreet hoor en ik weer was mag inladen begint het iets later opnieuw te daveren.

Pffff. Iemand vuile was hebben?

Met mijn ogen dicht

zie ik het allemaal voor me.
Een terras daar rechts zo tegen de muur, erachter een waterpartij, een stenen muur, ...
Ginder ver de kinderen op hun stuk, en daar, ja daar wat kruiden. En oh, als ik mijn best doe ruik ik de geur van magnolia's, neen, te veel vuil, van euhm, rozen, neen, te veel werk, van euhm vers gemaaid gras. Ja, en ik hoor klaterend water en ik zie ons al zitten met een glaasje in de hand...


Met mijn ogen open zie ik vooral nog veel werk, te veel bomen, maar bon, dat komt wel goed zeker. Ja toch?

RIP

Na 10 jaar vanop de eerste rij de groei van onze kinderen te hebben meegemaakt,
na 10 jaar rechtstreeks getuige te zijn geweest van kaka-bodies en eerste papjes die meer naast dan in de mond terechtkwamen,
na 10 jaar trouw op post te zijn kwam er gisteren een bruusk einde aan deze steun en toeverlaat.
We zagen samen hoe de laatste zucht werd uitgeblazen en hebben in volle overeenstemming beslist om voorgoed de stekker uit te trekken (eigenlijk was dat wel nodig, want de stekker was aan het smelten in het stopcontact en de plomb sprong raar genoeg niet af).

We hebben geluk gehad (smeulen is nog niet branden)!

of hoe ik me ooit echt belachelijk maakte...

Vanavond worden er hier tuinplannen gesmeed.
Hopelijk kan ik met de hulp van derden (voor het grote werk) nog dit jaar beginnen met het aanplanten van struikjes en plantjes en komen er een échte oprit en een terras en en en...
In gedachten (ik visualiseer nogal graag) zag ik me al rondrijden met de kruiwagen en lap, daar schoot me een herinnering te binnen.
Op het werk enkele jaren geleden, tijdens de jaarlijkse barbecue gaven we met een groepje collega's maar weer eens het beste van onszelf.

Er zijn zo van die momenten dat een mens eigenlijk liever onzichtbaar zou worden.
Zeker zo als je in een groene overal met rubberlaarzen, een kruiwagen voor je neus, een selder in de ene hand en een schup in de andere hand, én met een een sigaar in je mondhoek Kamiel Spiessens staat te playbacken.
Genant, effenaf.
Zeker als je tot vervelens toe je tekst hebt geoefend (ik ben net niet gescheiden geraakt die week) en dan op "le moment suprême" die toch nog durf te vergeten.
Dubbel genant.
Maar wel lachen natuurlijk ...

verven

We wonen hier nu anderhalf jaar en ik zou graag de muren geverfd zien.
Al dat stof (pleister), ik ben het beu.

Maar, voor we kunnen verven moeten eerst de plintjes overal afgewerkt worden,
maar voor de plintjes afgewerkt kunnen worden moeten de binnendeuren staan beneden,
maar die kunnen pas gemeten en geplaatst worden als "de plakker" de eindafwerking kwam doen
maar die eindafwerking kan pas gebeuren als de trap naar de zolderverdieping geplaatst is
maar die kan pas geplaatst worden als de man van het natuursteenbedrijf zijn opmetingen kwam doen

en zo blijven we hier bezig zeker ...

een rustige zondag

Vaatwas: kapot
Wasmachine: kapot
Mazout: op
Berging en man: kletsnat
Kinderschoenen van de 2 oudsten: plots kapot

Zucht

inmiddels:
Vaatwas weer OK (de hele week zat er domweg een kabeltje geplooid en was ik dus zonder reden met de hand af )(niet grappig).
Wasmachine ontdaan van steentjes, haarrekjes, glitterpruldraadrommelkinderspuldingen die voor blokkades zorgden. Het lijkt op het eerste zicht in orde nu.
Mazout: nog steeds op
Berging en man: drogen langzaamaan op
Kinderschoenen: gekocht (+ ruzie want de ene heeft Geox mét een computerspelletje en de andere kreeg "maar" een roze T-shirt met glittertjes maar maakte al een ruildeal)(oh help).

spreuk van de dag: slaapwandelen

"Hoe krijgt ik mijn zoon in godsnaam geleerd
dat hij best niet slapende op de trap urineert"

Bij deze is de trap dus behandeld, met een wel erg goedkoop product ...

de kerstboom

De kerstboom van 2006 staat troosteloos verdoken opgesteld in de tuin.
Hij valt niet op in het bladerloze bos.
Geen naald staat er nog op.

De kerstboom van 2006 staat nog steeds in zijn emmertje te wachten op een putteke.
Een putteke om in gezet te worden, grond op de worteltjes, in het voorjaar wat extra water, ...

De kerstboom van 2006 is niet meer ...

Maar driewerf hoera, de kerstboom van 2007 staat sinds vorige week verdoken opgesteld achteraan in de tuin, achter een meter of 100 bos, de wortels diep in de grond, klaar om zich in te leven in alweer een drietal weken té warm, té licht, té beladen, té alles ...

Tot in december ...

fire

Wat een houtkachel toch kan doen met een man van 37.
Ogen vol verlangen naar ...
En dan: verwondering, bewondering, blijdschap, ...

Ik denk dat ik bij het aanschouwen van de eerste vlammen in onze eigen haard zowat alles zou gedaan hebben gekregen van hem.
Maar zo zijn we niet hé ;).

de regenworm

had zijn grote broer meegebracht om samen mijn been te beklimmen.
Ze waren al halverwege toen ik ietwat afwezig het kriebelende grasje van mijn dij afwreef.
Schrikken!!!!!!!!

Foto uit :http://blog.seniorennet.be/yoruca/archief.php?ID=208

32

of waren het nu 31 lege pamperdozen.
Bon ze zijn buiten, weg, klaar om gevuld te worden door een verhuizende.
Van een forumbekende gekregen en nu via dezelfde weg doorgegeven.
Buiten een vijftal dozen heb ik ze allemaal deze week uitgepakt, verwerkt, gesorteerd, gestreken, ...
En als ik op zolder rondkijk lijkt hij nog altijd even vol te staan (en dat na een goed jaar verhuisd te zijn).
Erg eigenlijk.
I know...
Ik zal een tandje moeten bijsteken als we een slaapkamer onder het dak willen maken.

Aan de nieuwe dozeneigenaar: veel inpakplezier :)

morgen is't hier feest!!!

In het ruime voorbije jaar:

waren we 10 jaar getrouwd,
en zijn we verhuisd na te hebben gebouwd.
Veel helpende handen hebben we gezien
en daarom dankjewel, applaus, hoera en 10 op 10
jongste zoon kwam ter wereld en wordt alweer een jaar
dus dachten we redenen genoeg: we zetten de feestdis klaar