woensdag 15 april 2009

denumo


We zochten en ja, wij vonden rust
aan onze eigenste noordzeekust
De brievenbus lieten we braafjes thuis staan
mooi aan ons huis ja zo vlak naast de baan
De postbode kwam en hij/zij ging weer heen
papier stapelde zich op en van't ander kwam 't een
want toen ik op vrijdag 't geleeg weer opreed
stelde ik iets vast dat me ten zeerste speet

Denumo, mijnenumo hij zat er niet bij
mor allee nu enfin hoe moet het nu met mij
Mijn bedtijdlectuur mijn slaapmutsje voorwaar
hij zat er niet bij, en toen dacht ik: laat ook maar
Ik toog naar de winkel en kocht me een nief exemplaar
een mooi glanzend ding voor op mijn nachtkast echt waar
En gisteren op dinsdag 1 week na het feit
heeft er iemand me met denumo van vorige week verblijd

Nu vraag ik me af welke buur 't is geweest
die mijn brievenbus openprutste en zich gedroeg als een beest
het plastiekske wegscheurde en onze naam in de vuilbak smeet
en zich een weg door denumo MIJNUMOKE kweet
Nu heb ik er 2 van dezelfde 't is stom
Dus wie er 1 wil ja die komt er maar om.

1 opmerking:

een handvol zei

Denumo werd nog gevonden trouwens.

En neuh, we vonden het helemaal geen probleem en natuurlijk was het een misverstand.
Hij (denumo dus) was verkeerdelijk in een andere bus gestopt door de postman en door de zoon van de op vakantie-zijnde-ouders opengedaan en gelezen enz ...

Even dikke vriendjes met de buren trouwens.
Want, ach, wij zijn toch geen moeilijke mensen zeker.
Neen toch?