"Varkentje heb honger" zegt de 2.5-jarige en priemt met zijn vingertje in de richting van zijn spaarvarken."Euhm" zegt de mama (ik was nog niet goed wakker anders ben ik wel iets meer rad van tong".
"Varkentje eten" vervolgt hij.
"Tja, varkentje eten" herhaal ik dan maar.
"varkentje eteuh!!" het wordt al wat luider nu.
En toen wist ik plots wat te zeggen.
P.S. Het kind wist zelfs geeneens dat die varkentjes enkel centjes lusten.
Enne, euhm, opa, als hij straks achter geld komt vragen, euhm, ik weet van niets, neuh ...... )
Geen opmerkingen:
Een reactie plaatsen