verkiezingen '09

Ik schuif aan.
In Aarschot betekent dat dat er 2 wachtenden voor mij zijn (In Kessel-lo waren dat er indertijd eerder 50).

Ik geef af wat moet en krijg wat moet.
Het middelste hok komt vrij en daar ga ik.
Ik kleur 1 bol, minitieus, en toen gebeurde het ... krrraak

Ik steek mijn hoofd uit mijn hok en stamel "euhm, meneer, euhm sorry hé, maar hmhm mijn punt is er afgebroken".
Potje, slijper en voorzitter komen er bij en doen wat ze kunnen maar hoe meer slijpsel, hoe meer gebroken puntjes en hoe roder zijn vingers.
Uiteindelijk beslist hij tot de grove middelen: een kersversch potlood met blinkende ketting.

Intussen zwelt de rij wachtenden aan (tot euhm 5).

Gezwind kleuren we verder en ik ben al blij dat ik niet in Kessel-lo moet kiezen. OK daar zijn geen brekende puntjes wegens computerstemming, maar daar moet je dan weer wel op de vlucht voor camera's omdat je toevallig staat aan te schuiven met Aelvoet (indertijd) (Vervelend hoor, als je met sluiptechnieken je kaart in een gleuf moet krijgen en je pas van een tafel moet zien te graaien terwijl je de ganzenpas - of iets wat erop lijkt - doet).

Oh ja, over een gleuf gesproken.
Euhm, mijn hand zat vast (enfin, 4 vingers tot onder de tweede kootjes).
Zucht.
De voorzitter stond met zijn kartonneke klaar om de brieven verder te duwen. Ik vond het al zo sneu dat zijn hand knalrood zag dankzij zijn falende slijptechnieken dus zeg met een kwinkslag: "Ik zal wel even zelf bijduwen ..."

Maar ach, gelukkig er is geen breekijzer aan te pas gekomen en buiten uitlachsmoelwerk bij de wachtenden raakte ik weer heelhuids buiten.

Het is toch altijd iets met die verkiezingen ...