vrijdag 24 december 2010

Kerstmis

Kerstmis
k zie hem daar al lopen Jozef, met aan zijn ene arm zijn puffende Maria en onder zijn andere arm een stenen tafel.
En elke keer zijn Marie weer een wee moest opvangen en ze aan de kant gingen zitten begon weer de discussie over de voornaam en ging Jozef met zijn tafel op schoot weer het lijstje af.
Het kon Marie al lang geen fluit meer schelen hoe de baby zou heten zolang ze maar ergens warm en droog kon persen straks maar neen Jozef ging voor een consensus. Een consensus, jezus mompelde Marie waarop Jozef “Jezus” beitelde op zijn stenen tafel want die naam hadden ze nog niet.
Maria roloogde en zuchtte eens diep. Wat had ze toch gezien in die simpele timmerman die duidelijk zijn wereld niet kende.
Jozef hoorde haar zuchten en dacht dat er weer een wee aankwam.
Maria moest nog even inwendig gniffelen omdat iedereen er toch maar mooi ingelopen was … onbevlekt ontvangen, moeha. Ik kan het toch goed uitleggen dacht ze en stiekem hoopte ze dat het kind in haar schoot dàt tenminste van haar zou erven …

En daar gingen ze weer verder richting herberg ofzo …

Geen opmerkingen: